De Whitsunday Islands
(Pinkstereilanden) zijn bekend van plaatjes met witte stranden, blauwe zee en
witte zeilboten. Maar zoveel tijd hebben we helaas niet, dus een tocht van
enkele dagen met een grote zeilboot rond de eilanden valt af. Wat is snel, en
kan ook dichtbij het strand komen? Inderdaad, grote gele rubberboten met 500 pk
motorvermogen. Dat hebben ze her ook bedacht: Ocean Rafting. Heeft trouwens de
hoogste rating van Tripadvisor en niet ten onrechte.
We worden zoals gewoonlijk
opgehaald op het vakantiepark en lopen door een luxe hotel (zwembad, uitzicht
op de baai) naar de pier waar we instructies krijgen en worden ingedeeld. Dat
gaat hier heel modern met iPads. Meteen al een tropisch sfeertje door de zee en
de witte jachten.
Wij worden ingedeeld op de
Thunderstruck. Bij nader inzien helemaal van aluminium, maar we snel! Door de
windkracht van 30 knopen, zijn de golven meer dan 2 meter hoog dus ons wordt
een ruig tochtje beloofd. Mitch en Paul kiezen een plekje op de eerste rij; Jim
belandt aan de stuurboordzijde en moet zich vasthouden aan een touw.
Het begin gaat rustig aan. We
passeren een kopie van een ouderwets zeilscheepje waar een oude dame de enige
aan boord is. Het ziet er niet zeewaardig uit. Daarna komen we buiten de baai
en worden de golven hoger. We rollen en stuiteren door de golven van een
metertje hoog; Jim wordt behoorlijk nat.
Onze eerste stop is Mantaray
Bay, waar we kunnen snorkelen. Weliswaar is het koraal wat modderig door de
harde wind en de golven, maar er zijn wel heel veel soorten te zien op een
klein stukje: geel, paars, wit, wuivende anemonen en veel vissen.
Na een uurtje
dobberen, en een goede indruk van de snorkelmogelijkheden verderop in het Great
Barrier Reef, stappen we in voor een wild tochtje naar het beroemdste uitzicht
van Whitsunday Islands: Hill Inlet Lookout. Een prachtig uitzicht over een wit
strand (zelfde samenstelling van 99% zuiver glas als Fraser Island) maar door
het spel van de stroming en de blauwe zee ontstaat een prachtige patroon van
wit en blauw: ongetwijfeld het mooiste van Australie tot nu toe.
Helaas weinig tijd hier, we
dalen af en lopen over het strand terug naar de boten. Daarna naar Whiteheaven
Beach, een 7 km lang wit strand waar we lunchen (koud buffet aan boord van de
Thunderstruck) en zonnen. Verderop landt een watervliegtuig. Duidelijk niet de
slechtste plek om een maandagmiddag door te brengen. Temperatuur is aangenaam
maar aan de kille kant, zo’n 22 graden.
Daarna een uur fun ride: aan
de andere kant van het eiland de volle wind en de golven groeien aan tot meer
dan twee meter. De kapitein laat echter de boot niet langzamer varen dus de
sprongen en stuiters worden hoger en harder. Iedereen heeft er lol in dus wat
ons betreft kan het alleen maar nog harder! Dan plotseling ligt een van de
andere rafts stil: ze hebben een humpback whale met een kalf gespot. Inderdaad
drijven wij ook dichterbij en op 10 meter afstand zien we een groot lichaam
boven water komen, en een klein (nou ja …) vinnetje.
Met nog een paar scherpe
bochten scheuren we de haven weer in. Leuke tocht gemaakt, veel gezien:
aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten